De apotheker als penvoerder van het recept

De toenemende zorgvraag en het tekort aan zorgprofessionals vormen een groeiende uitdaging voor gezondheidssystemen wereldwijd. Een mogelijke oplossing is taakherschikking, waarbij apothekers een grotere rol krijgen. In meerdere landen is voorschrijven door apothekers reeds wettelijk verankerd. In Nederland is dit nog niet het geval, ondanks de groeiende betrokkenheid van apothekers bij farmacotherapeutische besluitvorming.

Kaymakci et al. onderzochten met behulp van een landelijke enquête (n = 625) de houding van Nederlandse apothekers ten aanzien van het mogelijk invoeren van voorschrijfbevoegdheid voor apothekers. De gevonden resultaten tonen brede steun: 86,1% van de respondenten steunde een model voor zelfstandig maar beperkt voorschrijven (zoals in Ontario, Canada), terwijl 75,4% ook positief stond tegenover een samenwerkingsmodel met artsen (zoals in Nieuw-Zeeland). Volledig zelfstandig voorschrijven inclusief diagnostiek kreeg slechts steun van 39,2%. Opvallend is dat vrijwel alle deelnemers (98,6%) één of meerdere voorschrijfmodellen positief beoordeelden. Apothekers met dagelijks patiëntcontact bleken significant positiever, vooral bij complexere voorschrijfmodellen. Toegang tot het medisch dossier van de patiënt werd als belangrijkste voorwaarde genoemd, gevolgd door juridische verankering van de voorschrijfbevoegdheid voor apothekers. De verwachte voordelen zijn onder andere een sterkere professionele positie (91,8%) en verlichting van de werklast voor andere voorschrijvers (91,7%). Tegelijkertijd werd een verhoogde werkdruk voor apothekers zelf als grootste risico genoemd (79,2%).

De auteurs concluderen dat apothekers in Nederland overwegend positief staan tegenover voorschrijfbevoegdheid, mits goed ingebed. Dit biedt voldoende basis voor verdere verkenning van de voorschrijfbevoegdheid voor apothekers in Nederland.